De Dikke Weet Raad - Tom Blomberg
Wat je altijd al wilde, maar niet durfde vragen
Ik heb een vraagje over Those Were The Days. Als ik door het boek Mega Top 50 Presenteert 50 Jaar Hitparade blader (waar jij geloof ik ook aan hebt meegewerkt ) staat bij Those Were The Days “Origineel Russische traditional Takiyeh dni, moi drug”. Volgens mijn onderzoek is de oudste opname van Tamara Tsereteli getiteld Дорогой длинною (Dorogoi dlinnoyu) uit 1925.
Ik heb de Russische tekst door een vertaalprogramma gehaald.
Kun jij beoordelen of Takiyeh dni, moi drug zoals genoemd in het Mega Top 50 boek juist is? Nu hanteer ik Дорогой длинною (Dorogoi dlinnoyu).
Ik denk dat de redactie van het boek om de tuin is geleid, omdat bij Iwan Rebroff op de persing staat Takiyeh dni, moi drug (Russische Origalversion von Those Were The Days). ”
– Hans van Erp
jhgvanerp@home.nl
Interessante vraag, Hans – bedankt daarvoor!
Volgens De Dikke is de titel Dorogi Dlinnoyu. Dit betekent ‘ De Lange Weg ‘ in het Russisch.
In de jaren-twintig, tijdens het regime van Stalin dus, had de tekst een nogal anti-revolutionair sentiment.
In 1925 is het gezongen door een toenmalige diva uit Georgië, Tamara Tsereteli.
Het lichtere genre dat zij vertolkte werd in 1929, bij wet, in Rusland verboden. “Decadent”, vond Stalin.
Toen had een ander Russisch fenomeen, Alexander Vertinsky, zijn versie ook al op plaat gezet.
En er was in 1927 ook al een Finse versie door Martti Caram.
In de jaren-vijftig werd het opnieuw in het Fins gezongen, nu door Annikki Tahtiand.
In 1958 zat het ook in een film [ The Brothers Karamazov ].
De eerste Engelstalige versie kwam van The Limeliters in 1962 – als Those Were The Days, inderdaad.
Waar Paul McCartney het van kent, is de uitvoering van Gene Raskin uit 1963 – ook als Those Were The Days, maar dan in zijn [ = Gene Raskins ] eigen woorden.
Daarom wordt Gene Raskin ook beschouwd als de auteur van de hit die wij sinds 1968 kennen van Mary Hopkin.
Zijn naam staat, onterecht dus, tussen haakjes.
Het refrein doet trouwens denken aan Milord van Edith Piaf.
Tom Blomberg